Tamarah Benima met ‘De Reizende Sjoel’ in Ossendrecht
Vrijdagavond (maart 2017) werd in de Protestantse kerk in Ossendrecht een ‘Reizende Sjoel’, een reizende Joodse eredienst, gehouden.
Vrijdagavond kwart voor zeven, de Protestantse kerk te Ossendrecht loopt langzaam vol met mensen. Ze gaan eerst een kop koffie of thee en lekkers halen in de Pastoriezaal.
De kerkzaal zelf mogen ze nog niet in en dat heeft een reden: tussen zeven uur en half acht is er een zogenaamde inloop, voor dat er om half acht een avonddienst wordt gehouden. Niet met medewerking van een predikant, nee vanavond is het Rabbijn Tamarah Benima die er een Open Synagoge dienst, “De Reizende Sjoel” houdt.
De Open diensten zijn bedoeld om niet-Joden en Joden voor wie de sjoeldrempel te hoog is te laten ervaren hoe het is op vrijdagavond in de Sjoel. Heel veel mensen hebben namelijk belangstelling voor het Jodendom. Ze lezen boeken, kijken documentaires en Joodse films, reizen naar Israël, maar meedoen met het Joodse leven, hoe beperkt ook, is nauwelijks mogelijk. Vandaar de Open Diensten.
Ze geven de mogelijkheid om mee te doen met het zingen van gebeden en liederen in het Hebreeuws, luisteren naar een “derasja” (preek), het ervaren van “berachot”(zegenspreuken) en na de dienst het “nasjen”(snoepen en graaien) en gezelligheid.
Dus waren er meer dan honderd mensen die dat wel eens wilden meemaken, variërend van gewone er thuis horende protestantse mensen, nieuwsgierige Rooms Katholieke gasten en ook zo’n tien (..) Joden met keppeltjes, in de kerkzaal die voor deze speciale avond iets anders ingericht was.
De voorzanger werd voorgesteld en de dienst begon. Het publiek was voorzien van speciale liedboeken uiteraard in het Hebreeuws met vertaling en notenbalken zodat alles meegekeken of gezongen of gezegd kon worden.
Deze speciale dienst verliep zoals kennelijk gebruikelijk niet helemaal volgens het vooraf uitgestelde schema. Dat vinden de Joden overigens heel gewoon en er werd vooraf ook verteld dat dat zo zou zijn.
Na het zingen van liederen, het zeggen/zingen van gebeden en de zogeheten derasja (‘preek’) volgden zegenspreuken voor de zieken; voorafgaand aan deze zegening mocht ieder zijn/haar zieken noemen. Hetzelfde gebeurde bij het gebed voor de overledenen.
Bij de afsluiting werd een zegenspreuk gezegd over de Sjabbat dag, met daarna een zegenspreuk over een mini-glaasje druivensap of rode wijn. Als afsluiting werd nog een beracha (zegenspreuk) gezegd over een stukje kosjer brood en wijn. De avond werd afgesloten in de Pastoriezaal voor een lang gezellig bijeenzijn met “nasjen”: drankjes en hapjes.
Tekst en foto’s: Leo den Heijer (de oorspronkelijke tekst is enigszins aangepast).